verhaal van lex
Lex Teurlings (76) is geboren en getogen in Tilburg. Hij werkte als manager bij het GAK, later UWV. In 2009 ging hij met pensioen. Vanaf 2011 werkt hij als vrijwilliger in de wijk Stokhasselt bij o.a Burenhulp (een onderdeel van Vrijwilligerspunt), Buurtpreventie, Boodschappendienst en het uitdeelpunt van Poels Hofje. Tijd om hem in de schijnwerpers te zetten voor zijn veelzijdige werk.
Vrijwilligerspunt
Tekst en fotografie: Hans Peters
Bij het Vrijwilligerspunt bemiddelt hij mensen die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk naar een leuke vrijwilligersbaan. Hij werkt vanuit huis en maakt afspraken met kandidaten in wijkcentrum De Ypelaer. Lex: “Met leuk vrijwilligerswerk vinden mensen hun plekje weer terug in de maatschappij. En als ze dan doorstromen naar een vaste baan, is dat helemaal geweldig!” Zoals bij de Syrische statushouder die van vrijwilliger bij de universiteit doorstroomde naar een vaste baan bij de uni. Lex: “De voertaal aldaar is Engels. Hoe groter de organisatie, hoe groter je kansen op betaald werk.”
Ogen en oren van de wijk
Voor de Buurtpreventie houdt hij voornamelijk de Facebookpagina en de Whatsapp-groepen bij. Daarnaast loopt hij wekelijks zijn ronde door de wijk Quirijnstok. Lex: “We zijn de ogen en oren van de wijk. We signaleren alleen en schakelen bij onveilige situaties de wijkagent of boa in. Buurtbewoners kunnen ons ook aanspreken als ze zich onveilig voelen. Onze aanwezigheid schrikt ook inbrekers af. Sinds onze komst, is het aantal inbraken in de wijk behoorlijk gedaald.” Bij de Burenhulp koppelt hij wijkbewoners die hulp nodig hebben bij een klusje in huis of tuin aan vrijwilligers die graag dat klusje willen doen. Soms zijn mensen niet in staat zelf boodschappen te doen. Of ze weten niet hoe de online boodschappendienst van de supermarkt werkt. Daarom richtte hij vorig jaar de Boodschappendienst op. Vrijwilligers halen bij die mensen een boodschappenlijstje en contact geld op en doen voor hen de boodschappen. Lex: “We hebben nu acht gezinnen en drie vrijwilligers. We zijn naarstig op zoek naar meer vrijwilligers.”
De vraag achter de vraag
Poels Hofje, de gratis maaltijdverstrekking voor dak- en thuislozen, heeft op de donderdagochtend een dependance in wijkcentrum De Ypelaer voor arme gezinnen in de wijk. Lex: “We delen ingrediënten als groente, pasta, rijst, aardappelen en (halal) vlees uit aan 22 gezinnen, zo’n 100 personen. Hiermee kunnen ze zelf een maaltijd maken.” Maar het uitgiftepunt is meer dan alleen het uitdelen van voedsel. Lex: “Bij de gezinnen signaleert vrijwilligers vaak de vraag achter de vraag. Zoals psychische en sociale problemen, eenzaamheid, armoede, schulden. Ik heb een groot netwerk en heb overal mijn voelsprieten uitstaan. Hierdoor kunnen we mensen in nood goed doorverwijzen naar de juiste persoon of instantie.” Zo kwam er laatst een moeder bij het uitgiftepunt. Haar dochter kon niet naar school, omdat de fiets kapot was. Lex: “Dan zorgen we dat de fiets gratis gerepareerd wordt bij de Fietsenwerkplaats van een Beter Stokhasselt. Als een vrouw vertelt dat ze problemen heeft met de verzekering vanwege waterschade, rinkelt er meteen een belletje. Onze vrijwilliger was vroeger verzekeringsagent. Hij kon haar goed adviseren."
Elke dag fluitend naar mijn vrijwilligerswerk
"Als ik zie hoe mijn vrijwilligerswerk en mijn netwerk in elkaar pakken en hoe mensen opbloeien, denk ik ‘daar doe ik het voor!’ Bij elke dag dat ik mensen geholpen heb en waardering heb teruggekregen, fiets ik fluitend naar huis.” - Lex
'daar doe ik het voor!'
Noordhoek/ Bomenbuurt
in de boomtak Een netwerk van actieve wijkbewoners in de bomenbuurt De wijk Noordhoek/Bomenbuurt staat bol staat van bruisende activiteiten, georganiseerd door betrokken wijkbewoners. In de Boomtak is het wijkcentrum van waaruit veel activiteiten worden gecoördineerd. Stichting Beheer & Exploitatie In de Boomtak en wijkraad Noordhoek werken nauw samen in de wijk en hebben een groot netwerk van betrokken bewoners tot hun beschikking. Bestuurslid van het wijkcentrum Rien Wouters en voorzitter van de wijkraad Jan Goossens vertellen enthousiast over hun verregaande samenwerking. NETWERK VAN ACTIEVE WIJKBEWONERS ZORGT VOOR VERBINDING IN BOMENBUURTTekst: Hans Peters | Fotografie: Dolph Cantrijn | Bron: De Draad magazineAls de gemeente in 2011 voornemens is om een aantal wijkcentra – waaronder In de Boomtak – op te heffen, komen wijkbewoners in verzet en richten enkele van hen de Stichting Beheer & Exploitatie In de Boomtak op. Deze stichting beheert het wijkcentrum en kan dankzij een startsubsidie van de provincie het pand van de gemeente huren. In 2014 koopt de stichting het pand mede dankzij een coöperatie van betrokken bewoners die een aandeel in het wijkcentrum konden kopen. Rien Wouters: “Geleidelijk aan betalen we alle aandelen terug. Door het pand zelf in beheer te nemen, werd het wijkcentrum een burgerinitiatief avant la lettre, gerund voor en door wijkbewoners. We krijgen geen cent subsidie en moeten zelf onze broek ophouden. Aan de ene kant een nadeel omdat je elk dubbeltje om moet draaien, aan de andere kant een voordeel omdat je van niemand afhankelijk bent.” De kracht van de wijkraadNu, dertien jaar later, hebben zowel de stichting als de wijkraad een goede band met de gemeente. De wijkraad dient als intermediair tussen bewoners en de gemeente. Rien: “De wijkraad behartigt de belangen van de bewoners en heeft als functie om te kijken wat er in deze wijk mooier en beter kan. De raad bestaat uit tien personen. Ieder met een eigen portefeuille, zoals wijkvisie of Dementievriendelijke Noordhoek. Bewoners weten ons ook te vinden met hun vragen of problemen en wij kijken wat we voor hen kunnen betekenen of we spelen die geluiden door naar de omgevingsmanager of wijkregisseur van de gemeente. Door onze goede verstandhouding met de gemeente houden we het contact tussen gemeente en bewoners warm en scheppen we vertrouwen. Je bent dan eerder geneigd elkaar te benaderen bij problemen of goede ideeën.” Jan: “Zoals bij het Regenboogpark achter CZ, met dat gele Disney-hek. Het heet park, maar is meer steen dan park. En het groen dat er is, wordt matig onderhouden door de plantsoenendienst. Bewoners willen de handen ineenslaan om een groen park te maken dat voldoet aan de klimaatwensen. De gemeente ondersteunt het initiatief en wil het financieren. Die omslag duurt twee jaar, maar daarmee wordt het geduld van de bewoners wél beloond.” De wijkraad behartigt de belangen van de bewoners en kijkt wat mooier en beter kan Groen hoog op de agendaRien: “Het vergroenen van de stad staat hoog op de gemeentelijke agenda. Zeker nadat in 2018 Tilburg het predicaat ‘heetste stad van Europa’ kreeg. De Bomenbuurt is echter de wijk met de minste bomen, what’s in a name. In de zomer hebben we hittestress, bij zware regenval loopt het regenwater niet weg. De bewoners hunkeren naar groen. Dus toen er 250 aanvragen voor geveltuintjes binnenkwamen, móest de gemeente dit wel honoreren.” Ook op het terrein van de Watertoren aan de Bredaseweg willen betrokken wijkbewoners, de wijkvisiegroep en de wijkraad graag een circulaire vergroeningsplek realiseren. Mogelijke ideeën zijn onder meer moestuinen voor mensen met een beperking, een voetbalveldje, een ontmoetingsruimte voor groenliefhebbers, etc. Rien: “Het terrein is verwilderd en ligt al 15 jaar braak. Hoe mooi zou het zijn als bewoners van dit prachtige stukje groen kunnen genieten? We hebben de gemeente en zelfs de klimaatburgemeester aan onze kant, alleen de grond is van Brabant Water en die werkt vooralsnog tegen. De gemeente wil in conclaaf met Brabant Water. Laten we het beste hopen.” Stoepjesmarkt en Leefstraat Een ander goed voorbeeld van burgerparticipatie is de Stoepjesmarkt in de maand mei. Jan: “Al drie jaar lang verkopen bewoners van de Bomenbuurt hun overtollige spullen op de stoep. Een gezellig en groot succes. Overal in de buurt mag je verkopen en daar verleent de gemeente ook de vergunning voor.” Nieuw dit jaar was de Leefstraat in de Missionarisstraat. Bewoners realiseerden in de zomervakantie een buitencamping in de straat. Rien: “Zo’n project zorgt voor verbinding tussen wijkbewoners. Via de wijkraad vroegen ze Verrijk-je-Wijk gelden aan, de gemeente verleende de vergunningen, mits honderd procent van de bewoners in de straat akkoord waren, en tachtig procent van de bewoners in de omringende straten, vanwege gebrek aan parkeren en verkeersdruk. De pilot was geslaagd, ondanks de natte zomer. Volgende zomer komt een reprise van de Leefstraat in de Missionarisstraat. En wellicht de zomers daarop in een andere straten.” Wijkvisie gaat voor leefbaarheid Rien, Theo van Breugel – medekartrekker - en Jan zijn trots op de wijkvisie die ze in twee jaar tijd samen met de gemeente en bijzonder betrokken wijkbewoners ontwikkelden. Rien: “Die visie loopt tot 2040. Hiermee maken we de vertaalslag naar de concrete uitvoering. Er zijn themagroepen geformeerd die zich inzetten voor de directe leefomgeving voor de wijk, met leefbaarheid als belangrijkste uitgangspunt. Hieronder vallen gezondheid, wonen, veiligheid en welzijn. Met deze wijkvisie hebben we een voorbeeldfunctie voor andere wijkraden. We worden regelmatig door hen uitgenodigd om uitleg te geven over onze aanpak.” De wijkraad wil dat iedereen, jong of oud, volwaardig mee kan blijven doen aan de maatschappij. Rien: “In onze wijkagenda staat bouwen. Wanneer er gebouwd gaat worden, willen we overleg met de gemeente. De afgelopen tien jaar is het aantal bewoners in de wijk verdubbeld van 3000 naar 6000. Als je kijkt naar de demografische opbouw van deze wijk, zie je dat er een groot tekort gaat komen aan woningen voor zestigplussers. Wij pleiten bij nieuwbouw dan ook voor betaalbare seniorenwoningen in de wijk. In de hierdoor vrijgekomen woningen krijgen starters en gezinnen een kans om een bestaan op te bouwen en kunnen ouderen op een veilige en vertrouwde manier zo lang mogelijk in de eigen wijk blijven wonen.” Veel ouderen maken gebruik van de activiteiten van het wijkcentrum, vooral de ouderen die in de flats aan de Hart van Brabantlaan wonen. Jan: “Het wijkcentrum is de kracht van de Noordhoek. Met de inzet van ruim honderd vrijwilligers genieten bezoekers van de koffie-uurtjes, de dansmiddagen, de beweegmiddagen. Het is goed dat het wijkcentrum niet is verdwenen, maar functioneert als sociale spil voor de hele wijk.” BOMENBUURT-GEVOEL Rien: “Toch zetten we als stichting ook in op andere doelgroepen als kinderen en jongeren. Vanuit de twee basisscholen in de buurt gaat er een Kinderraad opgericht worden. Zij worden de spreekbuis van onze wijkjeugd en zullen namens hen ideeën aandragen om onze wijk meer kindvriendelijk te maken. Sommige ouders wisten niet eens dat hier een wijkcentrum zat. Wij hopen deze ouders dan ook te enthousiasmeren voor vrijwilligerswerk en wie weet zitting te nemen in de wijkraad. Hiermee krijg je nieuw elan en bloed in je club. Zeker nu je ziet dat de vergrijzing onder de raadsleden toeneemt en wijkraden dreigen te verdwijnen.” Jan: “Op zich zou dat niet zo’n ramp zijn. Het enige wat wij doen is het ondersteunen van wijkbewoners bij het ontplooien van initiatieven. Uiteindelijk moet het uit de gemeenschap zelf komen, met ondersteuning van de gemeente. Je ziet dat mensen best bereid zijn om mee te werken aan een project, zolang het maar een kop en een staart heeft, zoals het Regenboogpark of het Watertorenterrein. Maar veel wijkbewoners hebben het gewoon te knetterdruk om zich voor vier jaar aan een raad te committeren. Het allerbelangrijkste blijft dat wijkbewoners iets moois willen maken van hun wijk en hoe zij hier op eigenwijze en eigengereide manier invulling aan geven. Rien: “Al die wijkbewoners die naast hun werk de energie vinden om zich in te zetten voor de wijk: dat is het Bomenbuurt-gevoel. We voelen ons als een klein, gezellig dorp in de grote stad!” “Die bewoners moeten eigenlijk op de foto, niet wij”, lacht Jan. DEEL DEZE VERHALEN EN INSPIREER ANDEREN OM OOK TE HELPEN! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal