Verhaal van Lily

Een keer per week bezoekt vrijwilliger Lily een 75-jarige weduwe om gezellig met haar te praten, een kopje koffie te drinken of een wandeling te maken. Lily heeft hart voor oudere mensen. Met haar bezoek wil ze de eenzaamheid van de dame een beetje verzachten. Lily: “Ze woont nog alleen thuis, iedere week breng ik een stukje zonlicht in haar leven.” 

Tekst en fotografie: Hans Peters. 

De dame is net als Lily Indonesisch van afkomst. Lily: “Dat schept een band. Zij komt uit West-Java, ik uit Midden-Java. Zij kwam in de jaren ’60 naar Nederland, ik twaalf jaar geleden. We praten veel over ons thuisland, over de tempo doeloe van weleer, maar ook over het leven in Tilburg. We zijn allebei dol op koken en wisselen Indonesische recepten uit.”  

Lily is geboren in Salatiga en woonde tot 2012 in Indonesië. Haar ouders hadden een fourniturenwinkeltje, zelf werkte ze als lerares op een basisschool en op de afdeling inkoop van een beroemde glasfabriek in Soerabaja. Haar man is ook in Indonesië geboren, verhuisde op jonge leeftijd naar Nederland en werkt sinds die tijd in fabrieken. Twaalf jaar geleden voegde ze zich bij hem en trouwden ze. Lily: “Ik hou van Nederland, de cultuur, het werk, het leven. Tilburg is ook heel gezellig. Alleen bij slecht weer mis ik Indonesië.” Ze haalde haar inburgeringsexamen en leerde Nederlands bij het MST, Feniks en de Taalclub in wijkcentrum De Poorten.  

Twee jaar geleden werd Lily aan de weduwe gekoppeld door Jannie Haverkamp van ContourdeTwern. Lily: “Ik wilde naast de Taalclub iets voor de samenleving betekenen en een nuttige dagbesteding hebben met vrijwilligerswerk. Jannie stelde me voor aan de mevrouw en het voelde meteen vertrouwd. Ik begrijp haar situatie en voel haar behoefte aan gezelschap in mijn hart. Ze vindt het namelijk niet fijn om alleen te wonen. We kletsen heel wat af. Over haar drie zonen, over haar familie in Indonesië en haar komst naar Nederland. We hebben zoveel gemeen. Ik zou best vaker en langer bij haar willen blijven. Ze vindt het altijd jammer als ik naar huis ga.” 

Binnenkort doet het goede weer zijn intrede. Lily: “Dan gaan we met de rollator wandelen in het Wilhelminapark. Of we eten een frietje of ijsje in de stad. De simpelste dingen kunnen mensen gelukkig maken. Ik ben boeddhist en handel vanuit de boeddhistische gedachte ‘moge alle wezens gelukkig zijn’. Ik was dan ook supertrots dat ik van medewerker Babiche Klijs van Vrijwilligers Tilburg een tasje kreeg met daarop de tekst ‘je maakt de wereld mooier’. Ik ben blij en dankbaar dat ik met mijn werk iets voor iemand kan betekenen.”