in de boomtak

NETWERK VAN ACTIEVE WIJKBEWONERS ZORGT VOOR VERBINDING IN BOMENBUURT

Tekst: Hans Peters | Fotografie: Dolph Cantrijn | Bron: De Draad magazine

Als de gemeente in 2011 voornemens is om een aantal wijkcentra – waaronder In de Boomtak – op te heffen, komen wijkbewoners in verzet en richten enkele van hen de Stichting Beheer & Exploitatie In de Boomtak op. Deze stichting beheert het wijkcentrum en kan dankzij een startsubsidie van de provincie het pand van de gemeente huren. In 2014 koopt de stichting het pand mede dankzij een coöperatie van betrokken bewoners die een aandeel in het wijkcentrum konden kopen. Rien Wouters: “Geleidelijk aan betalen we alle aandelen terug. Door het pand zelf in beheer te nemen, werd het wijkcentrum een burgerinitiatief avant la lettre, gerund voor en door wijkbewoners. We krijgen geen cent subsidie en moeten zelf onze broek ophouden. Aan de ene kant een nadeel omdat je elk dubbeltje om moet draaien, aan de andere kant een voordeel omdat je van niemand afhankelijk bent.”

De kracht van de wijkraad

Nu, dertien jaar later, hebben zowel de stichting als de wijkraad een goede band met de gemeente. De wijkraad dient als intermediair tussen bewoners en de gemeente. Rien: “De wijkraad behartigt de belangen van de bewoners en heeft als functie om te kijken wat er in deze wijk mooier en beter kan. De raad bestaat uit tien personen. Ieder met een eigen portefeuille, zoals wijkvisie of Dementievriendelijke Noordhoek. Bewoners weten ons ook te vinden met hun vragen of problemen en wij kijken wat we voor hen kunnen betekenen of we spelen die geluiden door naar de omgevingsmanager of wijkregisseur van de gemeente. Door onze goede verstandhouding met de gemeente houden we het contact tussen gemeente en bewoners warm en scheppen we vertrouwen. Je bent dan eerder geneigd elkaar te benaderen bij problemen of goede ideeën.” Jan: “Zoals bij het Regenboogpark achter CZ, met dat gele Disney-hek. Het heet park, maar is meer steen dan park. En het groen dat er is, wordt matig onderhouden door de plantsoenendienst. Bewoners willen de handen ineenslaan om een groen park te maken dat voldoet aan de klimaatwensen. De gemeente ondersteunt het initiatief en wil het financieren. Die omslag duurt twee jaar, maar daarmee wordt het geduld van de bewoners wél beloond.”

Groen hoog op de agenda

Rien: “Het vergroenen van de stad staat hoog op de gemeentelijke agenda. Zeker nadat in 2018 Tilburg het predicaat ‘heetste stad van Europa’ kreeg. De Bomenbuurt is echter de wijk met de minste bomen, what’s in a name. In de zomer hebben we hittestress, bij zware regenval loopt het regenwater niet weg. De bewoners hunkeren naar groen. Dus toen er 250 aanvragen voor geveltuintjes binnenkwamen, móest de gemeente dit wel honoreren.” Ook op het terrein van de Watertoren aan de Bredaseweg willen betrokken wijkbewoners, de wijkvisiegroep en de wijkraad graag een circulaire vergroeningsplek realiseren. Mogelijke ideeën zijn onder meer moestuinen voor mensen met een beperking, een voetbalveldje, een ontmoetingsruimte voor groenliefhebbers, etc. Rien: “Het terrein is verwilderd en ligt al 15 jaar braak. Hoe mooi zou het zijn als bewoners van dit prachtige stukje groen kunnen genieten? We hebben de gemeente en zelfs de klimaatburgemeester aan onze kant, alleen de grond is van Brabant Water en die werkt vooralsnog tegen. De gemeente wil in conclaaf met Brabant Water. Laten we het beste hopen.”

Stoepjesmarkt en Leefstraat 

Een ander goed voorbeeld van burgerparticipatie is de Stoepjesmarkt in de maand mei. Jan: “Al drie jaar lang verkopen bewoners van de Bomenbuurt hun overtollige spullen op de stoep. Een gezellig en groot succes. Overal in de buurt mag je verkopen en daar verleent de gemeente ook de vergunning voor.” Nieuw dit jaar was de Leefstraat in de Missionarisstraat. Bewoners realiseerden in de zomervakantie een buitencamping in de straat. Rien: “Zo’n project zorgt voor verbinding tussen wijkbewoners. Via de wijkraad vroegen ze Verrijk-je-Wijk gelden aan, de gemeente verleende de vergunningen, mits honderd procent van de bewoners in de straat akkoord waren, en tachtig procent van de bewoners in de omringende straten, vanwege gebrek aan parkeren en verkeersdruk. De pilot was geslaagd, ondanks de natte zomer. Volgende zomer komt een reprise van de Leefstraat in de Missionarisstraat. En wellicht de zomers daarop in een andere straten.”

Wijkvisie gaat voor leefbaarheid 

Rien, Theo van Breugel – medekartrekker - en Jan zijn trots op de wijkvisie die ze in twee jaar tijd samen met de gemeente en bijzonder betrokken wijkbewoners ontwikkelden. Rien: “Die visie loopt tot 2040. Hiermee maken we de vertaalslag naar de concrete uitvoering. Er zijn themagroepen geformeerd die zich inzetten voor de directe leefomgeving voor de wijk, met leefbaarheid als belangrijkste uitgangspunt. Hieronder vallen gezondheid, wonen, veiligheid en welzijn. Met deze wijkvisie hebben we een voorbeeldfunctie voor andere wijkraden. We worden regelmatig door hen uitgenodigd om uitleg te geven over onze aanpak.”

BOMENBUURT-GEVOEL 

Rien: “Toch zetten we als stichting ook in op andere doelgroepen als kinderen en jongeren. Vanuit de twee basisscholen in de buurt gaat er een Kinderraad opgericht worden. Zij worden de spreekbuis van onze wijkjeugd en zullen namens hen ideeën aandragen om onze wijk meer kindvriendelijk te maken. Sommige ouders wisten niet eens dat hier een wijkcentrum zat. Wij hopen deze ouders dan ook te enthousiasmeren voor vrijwilligerswerk en wie weet zitting te nemen in de wijkraad. Hiermee krijg je nieuw elan en bloed in je club. Zeker nu je ziet dat de vergrijzing onder de raadsleden toeneemt en wijkraden dreigen te verdwijnen.” Jan: “Op zich zou dat niet zo’n ramp zijn. Het enige wat wij doen is het ondersteunen van wijkbewoners bij het ontplooien van initiatieven. Uiteindelijk moet het uit de gemeenschap zelf komen, met ondersteuning van de gemeente. Je ziet dat mensen best bereid zijn om mee te werken aan een project, zolang het maar een kop en een staart heeft, zoals het Regenboogpark of het Watertorenterrein. Maar veel wijkbewoners hebben het gewoon te knetterdruk om zich voor vier jaar aan een raad te committeren. Het allerbelangrijkste blijft dat wijkbewoners iets moois willen maken van hun wijk en hoe zij hier op eigenwijze en eigengereide manier invulling aan geven. Rien: “Al die wijkbewoners die naast hun werk de energie vinden om zich in te zetten voor de wijk: dat is het Bomenbuurt-gevoel. We voelen ons als een klein, gezellig dorp in de grote stad!” “Die bewoners moeten eigenlijk op de foto, niet wij”, lacht Jan.